خلاصه یادداشت: نمودهای جنسیتی؛ مروری بر زندگی اجباری زنان با زمینه خشونت خانوادگی
نویسنده : سیلوانا مارتینز؛ دکترای علوم اجتماعی و کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی؛ استاد دانشگاه و رئیس فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی
مترجم: معصومه کمال الدینی – دکترای جامعه شناسی ومددکار اجتماعی
در روزهای جداسازی اجباریِ اجتماعی که پیامد اجتناب ناپذیرِ همه گیریِ ویروس COVID-19 در جهان می باشد، توجه به نمودهای خشونت جنسیتی دارای اهمیت مضاعفی می گردد، دلیل امر این است که همه خانه ها لزوماً مکانهایی برای محبت، پشتیبانی و محافظت از همه اعضا نیستند. در حقیقت، برای میلیون ها زن که از شرایط خشونت جنسیتی رنج می برند، خانه های آنها به زندانهایی واقعی، فضایی برای آزار و مواردی نیز ترس از مرگ خواهد بود. قرنطینه، زندگی بسیاری از زنان و دخترانی که سابقه ی خشونت از سوی شوهر یا مردان خانواده را دارند در معرض خطر بیشتری قرار می دهد، زیرا آنها ۲۴ ساعت شبانه روز با فردی که قبلاً سابقه خشونت داشته، زندگی می کنند.
به همین دلیل است که با آموزش همدلیِ اجتماعی همه مردم به عنوان یک اجتماع شامل خویشاوندان، همسایه و اعضای یک محله باید بسیار مراقب باشیم و در صورت مشاهده همسرآزاری یا کودک آزاری موارد را به اورژانس اجتماعی اطلاع دهیم.
از سویی ما مددکاران اجتماعی نیز باید به راهبردهای ارتباطی با این گونه خانواده ها و مهار خشونت، گوش دادنِ فعال و مشاوره به این زنان ادامه دهیم و به دنبال این استراتژی باشیم که آنها را بشناسیم تا آنها بدانند که تنها نیستند – علی رغم انزوا – و دولت نیز همچنان به تدوین و اجرای سیاست های عمومی در حمایت و مراقبت اجتماعی از زنان و دختران مورد خشونت ادامه دهند.
۹ آوریل ۲۰۲۰
منبع : سایت فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی
